Duitse Herder » Oudduitse Herder

Oudduitse Herder

De oudduitse herder is hetzelfde als een langstokhaar Duitse Herder, en zijn ontstaan omdat langharige Duitse Herders lange tijd niet geaccepteerd werden door de rasvereniging in Duitsland.

Hoe goed fokkers hun best ook deden werden er alsnog geregeld langstokhaar Duitse Herders geboren. Deze pups kregen geen stamboom en werden als ongewenst gezien.

Omdat ze niet werden erkend, mocht er ook niet mee worden gefokt. Om dit te omzeilen, werd in 1984 het “Langhaar-Schäferhunde-Verband Deutschland” opgericht. De Oudduitse Herder was een feit. Er werd voor deze naam gekozen omdat ‘Duitse Herder’ als rasomschrijving niet gebruikt mocht worden.

Sinds 1 januari 2011 is in Nederland de Oudduitse Herder een officieel erkende Duitse Herder. Voor die tijd werd de langharige Duitse Herder bestempeld als fokfout.

Oud Duitse Herder

Verschillen Duitse Herder en Oudduitse herder

Het grootste verschil tussen de oudduitse herdershond en de Duitse herder is de vachtlengte. Daarnaast heeft de oudduitse herder een rechte rug, niet schuin aflopend zoals bij de Duitse herder. Net zoals de Duitse Herder is de Oud Duitse herder van origine een echte werkhond: hij wordt ingezet als beschermhond, diensthond, reddingshond, blindengeleidehond of familiehond. De Oud-Duitse herdershond is middelgroot, licht gestrekt, krachtig en goed gespierd.

Oorsprong

Als we verder teruggaan dan de opsplitsing in 1984, deelt de Oudduitse herdershond dezelfde geschiedenis, in het Duitsland van de 18e en 19e eeuw, waar een verscheidenheid aan herdershonden de kuddes hoedden, hoeves bewaakten en de gezinsleden beschermden. Langharig, kortharig, en in verschillende kleuren: er was nog geen rasstandaard.

Max Von Stephanitz, een officier bij de Duitse cavalerie, kwam eind 19de eeuw op het idee om een ideale Duitse Herder te fokken. In 1899 zag hij de hond Hektor vom Linksrhein, en kocht hem voor het bedrag van 200 Mark. Omgedoopt tot ‘Horand von Grafrath’ zou deze hond de stamvader van alle Duitse Herders worden.

Ondertussen bleven de herders en landbouwers op het platteland verder fokken met de oudduitse herder. Zij hadden geen baat bij de kortharige, geel/zwarte Duitse Herder die we vandaag kennen als de politiehond bij uitstek. Hun honden hadden lang haar nodig, met dikke ondervachten om in alle weersomstandigheden de kuddes te bewaken.

Meerdere soorten Oudduitse herders

Die opsplitsing ging nog verder na de oprichting van de Berlijnse Muur in 1961. In het Oostelijk deel van Duitsland (DDR) werd gefokt met het Oudduitse Herdertype. Sterke, zwaargebouwde honden met een rechte rug die voornamelijk beoordeeld werden op hun zelfstandigheid, sterke gezondheid en zich konden aanpassen aan de strenge winters in Oost-Duitsland. De West-Duitse lijn is de kynologische lijn, de zogenaamde showlijn.

Oud Duitse Herder karakter

Na het vallen van de Berlijnse Muur kwam dit type hond onder de aandacht van de Westerse landen. De Oud Duitse Herder is vanaf toen mateloos populair geworden, overal ter wereld. De honden worden door de Oud-Duitse Herder fokker vooral gefokt met deze eigenschappen: evenwichtig, kindvriendelijk, moedig, intelligent, zachtaardig, sterk en zelfverzekerd.

Het is een krachtige, gespierde hond met een lange vacht. De hond is middelgroot. Dit betekent dat een Oudduitse Herder teefje tussen de 55 en 63 cm hoog wordt en reutjes 60-68 cm hoog mogen zijn. De vacht is er in verschillende kleuren: Geel-bruin, Zwart-bruin en Oud Duitse Herder Wolfsgrauw komen het meest voor.

Naast de bovengenoemde karaktereigenschappen is de Oud-Duitse Herder ook handelbaar en opmerkzaam. Om geschikt te zijn als dienst-, waak-, geleide-, herders- en verdedigingshond bezit de Oud Duitse Herder ook de karaktereigenschappen hardheid, strijddrift en moed. Daarnaast is de hond ook bij uitstek geschikt als gezinshond. De OudDuitse Herder is gek op allerlei soorten spelletjes en sporten.

Deze hond heeft wel een duidelijke en consequente baas nodig. De hond moet weten waar hij aan toe is, dat zorgt voor rust in de kop van de hond. Het is bijvoorbeeld niet verstandig om de hond een keer te ‘verwennen’ en hem bijvoorbeeld wel op de bank te laten, terwijl dit normaal gesproken niet mag. De hond wordt liever verwend met een extra traktatie of een aai over zijn bol, dan met het ‘overtreden’ van de regels. Dit zorgt voor onrust. De Oud Duitse Herder zal ook proberen te kijken hoe ver de grenzen gerekt kunnen worden. Wees dus in het begin duidelijk en consequent, maar houdt dit ook vol als de hond volwassen is. Doe je dit niet, dan kun je probleemgedrag veroorzaken. Een onzeker baasje zorgt voor een onzekere hond, dit wil je natuurlijk het liefst voorkomen. Hier vind je meer tips over de opvoeding van een Duitse Herder.

Beweging

De Oud Duitse Herder moet veel bewegen. Als de hond veel rechtlijnige bewegingen maakt, dan krijgt hij de juiste bespiering. Hierbij kun je denken aan fietsen, wandelen en zwemmen. De Oude Duitse Herder moet wel minimaals eens per dag de mogelijkheid hebben om flink te kunnen rennen. Een rondje van een minuut of 15 is niet genoeg voor deze hond om zijn energie kwijt te raken. Fietsen kan ook, maar bouw dit wel op met de hond. Als je ineens een lang stuk gaat fietsen met de Oud Duitse Herder, dan raken zijn spieren en gewrichten snel overbelast. Ga ook niet fietsen als het buiten te warm is. Door de dikke vacht en de inspanning raakt de hond dan snel oververhit. In dat geval kun je er beter voor kiezen om hem te laten zwemmen.

Naast fysieke beweging moet dit hondenras ook mentaal uitgedaagd worden. Dit kun je doen door dagelijks met hem te trainen, op allerlei verschillende manieren. Je kunt een behendigheidscursus doen, met de hond speuren, de vaardigheden van de hond verfijnen, enzovoorts. Zoekspelletjes thuis vindt de Oud Duitse Herder ook erg leuk.

Oudduitse herder verzorgen

Af en toe moet de vacht gekamd worden. Er is een speciaal herdersharkje om de vacht mee te kammen. De huid wordt gestimuleerd door het kammen en de vacht verhaart dan nog meer. Het is dus verstandig om één keer goed te kammen dan steeds een beetje. Tijdens het ruien (als de hond verhaart) kun je de vacht laten verwijderen in een trimsalon.

Oudduitse Herder prijs

Wat kost een Oud Duitse Herder? Een pup van een Oud Duitse Herder fokker kost tussen de 800 en 1200 euro. Kies je voor een Oud Duitse Herder Wolfsgrauw? Dan betaal je wat meer, omdat dit soort honden minder voor komen. Naast de Oud Duitse Herder kopen (en die kosten die hierbij komen kijken) moeten er ook spullen aangeschaft worden. Hierbij moet je denken aan speelgoed, een hondenmand of bench, producten om de hond mee te verzorgen, kosten van bezoekjes aan de dierenarts en voeding. Een Oud Duitse Herder heeft een groter risico op erfelijke aandoeningen, zoals elleboog- en heupdysplasie. Houd hier rekening mee bij de aanschaf van de hond. Doe altijd grondig onderzoek naar de Oud Duitse Herder fokker en de achtergrond van de honden!

De hond wordt gemiddeld 12-13 jaar oud. De hond kost dus ook 12-13 jaar geld, realiseer je dat van tevoren. In de eerste paar weken moet de Oud Duitse Herder pup een paar keer naar de dierenarts voor inentingen. Daarnaast moet de hond regelmatig ontwormt worden. Voor een inenting betaal je gemiddeld €50,-, een röntgenfto €250,-. Dit geeft een idee van de kosten die je kwijt bent bij een dierenarts. Voor deze kosten maakt het geen verschil of je een Oud Duitse Herder Wolfsgrauw hebt of een Geel-bruine of Zwart-bruine Oud Duitse Herder.